Reakcje organizmu na warunki wysokogórskie
W organizmie osoby, która znalazła się na wysokości zachodzą następujące reakcje :
- na początku następuje wzrost tętna i ciśnienia krwi jako reakcja samoobrony organizmu ( ważne dla osób z nadciśnieniem tętniczym ) ,
- później przychodzi osłabienie pracy serca i spadek ciśnienia, co może prowadzić do omdleń,
- na skutek reakcji biochemicznych( wzrost liczby erytrocytów ) zwiększa się lepkość i zagęszczenie krwi, co może prowadzić do niedokrwienia i objawów udaru,
- na skutek zmian ciśnienia zewnętrznego spowodowanego wysokością następuje wymuszenie równowagi gazów wewnątrz ustrojowych, a ewakuujące się z organizmu gazy mogą powodować mechaniczne uszkodzenie tkanek i narządów wewnętrznych, których skutki, oprócz bólów wewnętrznych mogą być b. poważne: wylewy do mózgu, uszkodzenia serca i płuc,
- organizm zaczyna produkować zwiększoną ilość czerwonych ciałek krwi, które są odpowiedzialne za wychwytanie i przenoszenie do pęcherzyków płucnych cząstek tlenu, ale powoduje to zagęszczenie krwi i występowanie objawów niedokrwiennych i niedotlenienia. Innym skutkiem tej sytuacji jest podatność zwłaszcza kończyn na liczne odmrożenia,
- organizm produkuje zwiększoną ilość adrenaliny dającej uczucie przyjemności, ekstazy ale niezwykle obciążającej serce, powodując jego przeciążenie,
- następuje szybka utrata wagi ciała nawet do kilograma tygodniowo,
- dochodzi do czasowej utraty zdolności rozmnażania ( czyli wysokość to coś w rodzaju środka antykoncepcyjnego ),
- występują zaburzenia oddychania : następujące po sobie okresy bezdechu, co jeszcze pogłębia zmniejszone nasycenie krwi tlenem,
- na skutek zaburzeń snu b. często pojawia się chrapanie podczas snu,
- pojawiają się obrzęki obwodowe kończyn i twarzy, ale tez innych części ciała,
- na skutek zaburzeń krążeniowych, oddychania i wymiany wentylacyjnej następuje przyśpieszone odwadnianie organizmu niezwykle groźne w skutkach.
Wszystko to odzwierciedla jak poważnym wyzwaniem i zagrożeniem dla organizmu jest wspinaczka i przebywanie na dużych wysokościach. Tylko niezwykłe zdolności adaptacyjne i samoregulujące naszego organizmu sprawiają, że uprawianie wspinaczki wysokogórskiej jest możliwe i bezpiecznie – pod warunkiem zachowania podstawowych rygorów i wymagań aklimatyzacyjnych.